Critique on Bernardo Carpio

my impresion on the legend is streght

Noong unang panahon, may mag-asawang mahirap na naninirahan sa isa sa maraming bundok ng San Mateo, Rizal. Nguni't sa

pagdarahop nila sa buhay at sa madlang dalita na kanilang tinitiis ay may dumating na kaligayahan. Ang babae ay nanganak, isang araw, ng isang malaki't malusog na sanggol na lalaki. Bernardo Carpio ang kanilang ipinangalan sa bagong silang na sanggol. Sinasabing nang siya'y bago pa lamang gumagapang at nagsisimula pa lamang sa pag-usad-usad, ang mga pako ng sahig na

makawit ng kanyang kuko ay nangabubunot ng lahat. Sa kanyang pangangabay, ang mga kahoy na kanyang matangnan ay nangababali at nagkakadurug-durog. Gayon din naman angmga laruang ipinanlilibang sa kanya ng mga magulang ay

lagi niyang kalaru-laro at matatalik na kaibigan ay ang mga hayop sa kagubatan. Sa gubat na madalas niyang patunguhan ay may nakatirang isang enkantado. Ang enkantadong ito'y isang malaki't malakas na

nangawawasak at nagkakalasug-lasog sa kanyang mga palad. . Lumaganap ang kanyang katangian hindi lamang sa pagiging isang malakas na binata kundi sa pagiging isang makisig a magandang lalaki pa. Natagpuan niya ang lubusang kasiyahan sa kagubatan. Kung saan makakapal ang punong kahoy ay doon siya naglalagi. At ang

engkantado ay siyang natalo. Pinatuloy ng engkantado ang binata sa pook na iyon. Nang itong huli ay nasa pagitan na ng dalawang bato, ang engkantado ay

lalaki. Nguni't siya'y may ugaling mainggitin at mapanghamak. Sa madalas na pagtungo ni Bernardo sa kagubatan ay napagmalas siya ng engkantado. Natitiyak ng engkantado na ang binata ay hindi mananalo sa kanya kung sila ay magsusukatan ng lakas. Isang araw, si Bernardo ay inabangan ng engkantado. At sila ay naglaban. Ito ay sinundan pa ng iba't ibang paligsahan na pawang ginagamitan ng lakas. Sa lahat nang ito ang

nawalang tila kinain ng laho. At biglang-biglang ang mga bato ay umikom. Sa tulong ng kanyang matitipunong bisig, pinilit na pigilin ni Bernardo ang pag-ikom ng mga bato upang siya ay hindi maipit. Bernardo Carpio at patuloy na pinipigil

According to one version of the tale, Bernardo Carpio was a son of Infante Jimena and Don Sancho Diaz of Cerdenia. Infante was cloistered by her brother King Alfonso, who at that time was very powerful, because of her forbidden love with Don Sancho Diaz. Don Sanchio Diaz then was incarcerated, his eyes are to be plucked out. Then Bernardo was then cared by Don Rubio, by whosedesigns the affair of the hapless love is discovered by the King.

The Spanish hired a local engkantado (shaman) and conspired to trap him through supernatural means. Calling for a parley, they lured him towards a cave in the mountains of Montalban. The lad fell for the trap. The engkantado used his agimat (talisman) and Bernardo Carpio was caught between two boulders which the shaman had caused to grind each other. The legend says he was not killed, but was trapped between these two boulders, unable to escape because the talisman’s power was as great as his own strength.

When Carpio’s co-conspirators arrived at the cave to rescue him, they were blocked from the cave by a series of cave ins that killed several of the men.

People soon surmised that whenever an earthquake happens, it is caused by Bernardo Carpio trying to free himself from the mountain.

Legends (Alamat in Filipino) is very important in preserving the history and culture of one’s land. It has a vital role in transferring the knowledge and important in the development of a community. It also has the capacity to transform person’s paradigm; and mold their values, attitude, and behavior that greatly affects human’s life as well as the community.

Critique by: Kurt  Jasper Jaucian